27 LUTEGO - Międzynarodowy Dzień Niedźwiedzia Polarnego

Jutro obchodzimy święto niedźwiedzia polarnego-
potężnego drapieżnika o wyglądzie uroczego, białego misia, który dzielnie stawia czoła siłom natury, ale przegrywa ze zmianami klimatycznymi.
Celebrujmy wiec ten dzień, nie zapominając o jego niezwykłym bohaterze.

 

Futro ma przezroczyste- w świetle promieni białe i świetliste.
Na dalekiej północy egzystuje- pod lodowatą wodą nurkuje.
Pożywienia tam szuka- zdobycie go, to nie lada sztuka.
Na krze szklistej pomyka- która spod jego łap umyka.
Świat niedźwiedzia polarnego powoli znika.

 

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to święto obchodzone 21 lutego, ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Odsyła do tragicznych wydarzeń, które miały miejsce w Dhace w Bangladeszu. Podczas pokojowej demonstracji 21 lutego 1952 roku zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Data ta ma nie tylko upamiętniać przywołane wydarzenia, ale także przypominać o różnorodności językowej, o tym, iż język to najpotężniejsze narzędzie ochrony i rozwoju wspólnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Obchody święta zwracają uwagę na potrzebę troski o język ojczysty, jego promocję, ochronę różnorodności językowej jako źródła dziedzictwa kulturowego. Podstawowym przesłaniem Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego jest zwiększanie świadomości znaczenia języka i kultury, budowanie porozumienia ponad podziałami, pokoju oraz dbałości o wspólne działania oparte na zrozumieniu, tolerancji i dialogu.

 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C4%99dzynarodowy_Dzie%C5%84_J%C4%99zyka_Ojczystego 

 

Cytat z Traktatu poetyckiego (wstęp) Czesława Miłosza

"Mowa rodzinna niechaj będzie prosta.
Ażeby każdy, kto usłyszy słowo
Widział jabłonie, rzekę, zakręt drogi,
Tak jak się widzi w letniej błyskawicy.

Nie może jednak mowa być obrazem
I niczym więcej. Wabi ją od wieków
Rozkołysanie rymu, sen, melodia.
Bezbronną mija suchy, ostry świat."

Jak się masz koteczku

17 lutego corocznie obchodzimy w Polsce Światowy (Międzynarodowy) Dzień Kota. Jest to święto, mające podkreślić znaczenie kotów w życiu człowieka i uwrażliwić ludzi, na często ciężki koci los. Akcja ta ma na celu niesienie pomocy głodującym, wolno żyjącym i bezdomnym zwierzętom, które miały kiedyś dom, ale go straciły. W tym dniu w wielu miastach są organizowane działania, podczas których można zaadoptować zwierzę, lub wspomóc je w innej formie. Prowadzone są zbiórki darów, które pomogą im przetrwać trudny czas. 

 

Czy wiecie że...?

Nie ma dwóch identycznych kocich nosów, każdy z nich jest tak unikalny, jak u ludzi linie papilarne

 i daje inny odcisk.

 

Walentynki

 

Walentynki obchodzone są w Europie od czasów średniowiecznych.

    Do Polski tradycja obchodzenia Walentynek trafiła wraz z kultem świętego Walentego z Bawarii i Tyrolu, ale popularność zyskały dopiero w latach 90. XX wieku. Nazwa pochodzi od św. Walentego.

 

 

 

Prawdopodobnie pierwszą kartkę walentynkową  

wysłał książę Orleanu

 w 1415 roku – uwięziony w londyńskim Tower

pragnął powiedzieć żonie, jak bardzo ją kocha.

 

 

 

 

 W Japonii to kobiety dają prezenty mężczyznom. Panowie dopiero miesiąc później,z okazji Białego Dnia, odwzajemniają romantyczny gest.

Tradycyjnie prezentem jest biała czekolada.

 

Życzymy radosnych Walentynek!!!

Na ,,tłusty czwartek"

Skąd pochodzą pączki?

Pierwszego pączka usmażono w starożytnym Rzymie. Jedzono je przy okazji obchodów przełomu zimowo-wiosennego. Co ciekawe, nie przyrządzano ich wtedy na słodko. Słodki pączek jest prawdopodobnie zapożyczeniem z kuchni arabskiej.

 

W Polsce zwyczaj jedzenia pączków zadomowił się

w XVII wieku.

 

Na początku dotarł do miast i pojawił się na dworach. W pierwszych latach w kuchni polskiej pączki miały postać ciasta nadziewanego słoniną i boczkiem. W późniejszym czasie w środku pączki miały ukryty orzeszek lub migdał. Ten, kto trafił na pączek z „niespodzianką”, mógł liczyć na dostatek i szczęście. Kulisty kształt pączka pochodzi z XVIII wieku, gdy zaczęto używać do wypieku drożdży, przez co ciasto stało się bardziej puszyste.

 

Czy znasz historię faworków?

Jak głosi legenda, faworki powstały już w średniowieczu, a ich twórcą był cukiernik, który  wrzucił  przez przypadek długi pasek ciasta, z którego miały powstać pączki, do wielkiego kotła z  wrzącym  olejem. Próbował wyciągnąć ciasto, jednak robił to dość nieudolnie.  Wyciągał je tak długo, że zdążyło się ono usmażyć. Cukiernik spróbował swojego wyrobu, który okazał się bardzo smaczny. Inni cukiernicy zaczęli go naśladować, dzięki czemu faworki zaczęły cieszyć się coraz większą popularnością. 

 

Czy wiesz, skąd pochodzi nazwa "faworki"?

Można spotkać się z różnymi określeniami: chrust, krostole, kreple, faveur. Ten  popularny przysmak znany jest  nie tylko w Polsce

i występuje pod różnymi nazwami niemal na całym świecie. Polska nazwa wywodzi się prawdopodobnie z francuskiego słowa faveur. Oznacza ono wstążki, które rycerze otrzymywali od dam dworu podczas turniejów.

W naszym kraju faworki są także nazywane chrustem lub chruścikami.

Był sobie mały, tłuściutki pączek.

Był okrąglutki i nie miał rączek.

Z wierzchu miał piękną, chrupiącą skórkę,

a w środku dziurkę na konfiturkę!

                                               (czasdzieci.pl)

 

Góra pączków, za tą górą

tłuste placki z konfiturą,

za plackami misa chrustu,

bo to dzisiaj są zapusty.

(czasdzieci.pl)

Zimowe radości

Dorota Gellner 

"ZIMA"

 Zima wcale nie jest cicha, w zimie wiele głosów słychać. 

Dzwonią dzwonki, trzeszczą sanie - to jest właśnie zimy granie. 

Mróz wygrywa groźnym palcem na klawiszach sopli walce.

 Wiatr za płotem gwiżdże, hula... Bęc, upadła śnieżna kula.

 Pewnie dzieci grają w śnieżki, szur-szur, ktoś zgarnia śnieg ze ścieżki. 

Dzwoniec gubi się w piosence, a my wyciągnijmy ręce 

 i chwytajmy śnieg mięciutki - śnieżne gwiazdy - zimy nutki.