W bibliotece

 Odwiedziły nas dzieci z przedszkola NORLANDIA.

 

 

     

Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego

 21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego. Dzień ten upamiętnia tragiczne wydarzenia, jakie miały miejsce w Bangladeszu w roku 1952. Zginęło wówczas pięciu studentów uniwersytetu w Dhace, którzy domagali się nadania językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Obchody mają zwrócić uwagę na potrzebę ochrony i promocji języków rdzennych oraz podkreślić ich znaczenie dla rozwoju społecznego, gospodarczego i politycznego społeczeństw, także dla budowania pokoju i społecznej zgody oraz porozumienia. W ostatnich latach coraz częściej kultywuje się obchody tego dnia, który stawia sobie za cel ochronę języka ojczystego i dbanie o tożsamość kulturową. Święto podkreśla różnorodność językową świata, uwzględniając przy tym języki zagrożone i powoli ginące.

Gwara warmińska, którą przez wieki posługiwali się mieszkańcy naszej części kraju, niestety także zanika. W latach 70. i 80. ubiegłego wieku, po kolejnych falach wyjazdów Warmiaków nastąpił znaczny zanik gwary. Obecnie dawnej mowy używa zaledwie około 4 tys. osób. Do niestrudzonych popularyzatorów gwary warmińskiej należy Edward Cyfus, który przez wiele lat wygłaszał nią cotygodniowe gawędy pt. „Po naszamu” na antenie Radia Olsztyn, publikował je również w „Gazecie Olsztyńskiej” i innych periodykach.
Przetłumaczył także na gwarę trzy komiksowe adaptacje legend warmińskich, przygotowane przez Marcina Wakara (scenariusz) i Jarosława Gacha (rysunki). W 2013 r. ukazała się pierwsza część „Elementarza gwary warmińskiej”, którą Edward Cyfus napisał wraz z Izabelą Lewandowską.

17 luty - Światowy Dzień Kota

 Światowy Dzień Kota to święto, które obchodzi się co roku 17 lutego. We włoskich kalendarzach funkcjonuje już od 1990 roku. W Polsce zaś Dzień Kota pojawił się dopiero w 2006 roku. Dlaczego właśnie lutowa data? Zima to wyjątkowo trudny czas dla ,,dachowców" – święto kota ma też na celu pomoc tym dziko żyjącym osobnikom.

 Czarny kot przyciąga bogactwo.

Japończycy uważają, że czarny kot odstrasza złe moce i demony . Cenią oni  postać Maneli Neko – popularnego talizmanu. Charakterystyczny kotek z uniesioną prawą łapką ma sprowadzać pieniądze. Występuje we wszystkich możliwych kolorach, którym przypisuje się odmienne moce. Czarny Maneki Neko ma więc nie tylko przyciągać bogactwo, ale także przepędzać złą energię.

 Czarny kot sprzyja żeglarzom.

Angielscy marynarze wierzyli, że obecność czarnego kota na pokładzie to gwarancja bezpiecznej podróży i dobrej pogody. Z tego powodu chętnie zabierano je w rejsy.

Czarny kot nagradza za szacunek.

Na południu Francji uważano, że czarny kot zasługuje na specjalne względy – wierzono, że w zamian kot nagrodzi taką osobę bogactwem i szczęściem. Warto np. poczęstować go posiłkiem lub zaoferować mu sen na wygodnym posłaniu.

Czarny kot zapewnia szczęście w małżeństwie.

Jeden z angielskich przesądów mówi o tym, że wręczenie pannie młodej czarnego kota w dniu jej ślubu zagwarantuje jej szczęście w małżeństwie. Obecność kota w domu młodej pary ochroni ich przed złymi mocami i  zapewni dobre życie. Czarne koty są także lubiane przez singielki – w Japonii wierzy się, że kot o takim umaszczeniu ułatwia samotnym kobietom znalezienie miłości.

 Czarny kot potrafi zaprowadzić do skarbu.

Francuscy chłopi długo wierzyli, że czarny kot wypuszczony na rozdrożu, w miejscu, gdzie krzyżuje się pięć dróg , wybierze trasę, która doprowadzi ich do skarbów. W tym wypadku czarny kot przynosi szczęście rozumiane jako fortunę.

        

                      

CZY CZARNY KOT RZECZYWIŚCIE PRZYNOSI PECHA ?

„Uważaj, czarny kot! Spotka cię nieszczęście!”

 Ile razy zdarzyło Ci się usłyszeć lub wypowiedzieć w myślach to zdanie zaraz po tym, jak zobaczyłeś czarnego kota? Zapewne niejednokrotnie. Skąd się biorą przesądy o czarnych kotach i czy czarny kot przynosi pecha temu, kto stanie na jego drodze?

Pech? Ależ skąd! Czarny kot przynosi szczęście.

Koty od zawsze fascynowały ludzi, dopatrywali się w nich boskości, jak i złych mocy. Najwięcej przesądów narosło wokół kotów o czarnym umaszczeniu. W średniowieczu uważano je za wysłanników diabła i pomocników czarownic. Wierzono w ich ścisłe związki z magią i stąd się wzięło wiele przesądów. Co ciekawe, nie tylko negatywnych ,    z biegiem czasu w wielu kulturach zaczęto patrzeć na czarne koty łaskawszym okiem.

 

 

 

Walentynki

 

Dzień Zakochanych obchodzony jest prawie w każdym miejscu na świecie. Są jednak pewne różnice, które sprawiają, że święto w poszczególnych miejscach jest obchodzone w trochę inny, ale zawsze wyjątkowy sposób. 

W Polsce mamy relikwie św. Walentego! Znajdują się one w Lublinie, Krakowie oraz Chełmie. I to Chełmno promuje się jako polskie miasto zakochanych. W dzień 14 lutego organizuje się tu tzw. Walentynki Chełmińskie. 

We Francji zamiast kartek jest zwyczaj wysyłania bukietów kwiatów z zaproszeniem na koncert lub do teatru. Natomiast we Włoszech upowszechnił się zwyczaj kupowania ukochanej osobie odzieży w czerwonym kolorze. Włoskim miastem, które słynie z kultu świętego Walentego jest Terni, gdzie został pochowany ten męczennik. Każdego roku w niedzielę przed Walentynkami w miejscowej bazylice spotykają się zakochani, gdzie przysięgają sobie miłość i świętują kolejne rocznice związku. Nieco inaczej to święto wygląda w Japonii. Tam panie obdarowują mężczyzn czekoladkami. Są dwa rodzaje czekoladek, giri-choko, dawane przyjaciołom i znajomym natomiast honmei-choko dawane są tej jedynej, ukochanej osobie. W Czechach mieszkańcy Pragi zawieszają na Moście Karola kłódki, które są symbolem ich wiecznej miłości. W Estonii i w Finlandii zamiast święta zakochanych obchodzi się dzień przyjaźni, upominki wręcza się nie tylko ukochanym  lecz także znajomym i członkom rodziny.

 

 

 

Zimowy krajobraz z bałwankiem

 

 

 

                                       

Wszystkie zabawy plastyczne 

prezentowane w czasie ferii zimowych

na naszym blogu

można samodzielnie wykonać w domu.

ZAPRASZAMY do biblioteki!

Mamy przygotowane zestawy potrzebnych materiałów.

Gdzie mieszkają Eskimosi?

Grenlandia to największa wyspa świata. Jest tam bardzo zimno, wybrzeża  skute są  lodem prawie przez cały rok. Zima słonce jest bardzo nisko nad horyzontem a w niektórych zakątkach znika na kilka miesięcy i wówczas jest tam noc. Grenlandia leży  niedaleko bieguna północnego w Arktyce. Wyspę zamieszkują Eskimosi, którzy należą do ludu Inuit. Eskimosi trudnią się przede wszystkim polowaniem i rybołówstwem. Jedzą suszone i gotowane mięso i ryby , tłuszcz foki i ryż...

 

Wszystkie zabawy plastyczne 

prezentowane w czasie ferii zimowych

na naszym blogu

można samodzielnie wykonać w domu.

ZAPRASZAMY do biblioteki!

Mamy przygotowane zestawy potrzebnych materiałów.